TY - JOUR ID - 73825 TI - تأثیر معاینه و تحقیق محل در اِقناع وجدان علم قاضی JO - مجله علمی "پژوهشهای فقهی" JA - JORR LA - fa SN - 2008-8388 AU - آهنگران, محمدرسول AU - محمدی زاده کرمانی نژاد, مجتبی AD - استاد، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، تهران، ایران AD - مربی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 16 IS - 2 SP - 219 EP - 248 KW - اَماره KW - دلیل KW - علم قاضی KW - مشاهدۀ مستقیم KW - معاینه DO - 10.22059/jorr.2019.258413.1008063 N2 - تأثیرات هر یک از معاینه و تحقیق محل بر علم دادرس کیفری، با توجه به ماهیت و شکل تأثیرگذاری، بر دو قسم ماهوی و شکلی ‌تصو‌ر‌شدنی خواهد بود و این در حالی است که فرض قانونی، بر «اَماره بودن» تمامی حالت‌های صدور معاینه و تحقیق محل، طبق مادۀ 221 قانون مجازات اسلامی قرار گرفته است. در پژوهش پیش‌رو با هدف اثبات حالتی که دادرس به «مشاهدۀ مستقیم» موضوع اتهام می‌پردازد، به اثبات فرضیۀ «دلیل به معنای خاص» بودن آن پرداخته‌ایم و نتیجه گرفته‌ایم که تأثیر شکلی و ماهوی هر یک از معاینه و تحقیق محل بر علم دادرس، بر خلاف قاعدۀ «طریقت داشتن ادلۀ کیفری»، دارای «موضوعیت» است و در صورت عدم مغایرت با سایر ادله (عرضی بودن)، در «طول» ارادۀ دادرس و مقدم بر سایر دلایل به معنای عام بوده و بر استدلال خود، بند الف مادۀ 302 ق.آ.د.ک. و معاینۀ اجساد را شاهد آورده است. مهم‌ترین آثار «دلیل به معنای خاص» دانستن علم حاصله از مشاهدۀ مستقیم نسبت به «اماره» قرار دادن همۀ موارد صدور معاینه، تقدم دلیل بر اماره و حکم قطعی بودن آن است. UR - https://jorr.ut.ac.ir/article_73825.html L1 - https://jorr.ut.ac.ir/article_73825_6b4db70e4792ffc513a8e24b89279847.pdf ER -